Een bijzonder gift (2023)
In 2023 heeft het Fonds er door een gift aan bijgedragen dat een hulphond kon worden aangeschaft en getraind. De ontvanger van de gift heeft onderstaand relaas aan het Fonds gestuurd, dat hier met zijn toestemming wordt gepubliceerd.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik zal mij zelf even voorstellen, ik ben Dimitri van der Pluijm. Ik heb eind 2022 contact opgenomen met het Sociaal Fonds Justitie en Veiligheid. De reden hiervoor was dat ik geld nodig had voor de opleiding van mijn assistentiehond. Omdat ik P.T.S.S. heb, heb ik een assistentiehond nodig om een beetje normaal te kunnen leven zonder hulp te hoeven vragen van andere mensen en niet afhankelijk te zijn van andere mensen om mij heen. De opleiding van een assistentiehond, hulphond of buddyhond kost minimaal twintigduizend euro. Mijn vraag was dan ook: willen jullie voor mij mijn assistentiehond betalen of een gedeelte ervan. Met als argument dat ik mijn P.T.S.S. opgelopen heb tijdens het werk als PIW-er in een P.I. van Justitie. Dat leidde uiteindelijk tot een gift van vijfduizend euro. Door deze gift was de stichting "De hond kan de was doen" vervolgens bereid om mij het resterende bedrag van vijftienduizend euro te schenken.
Max, mijn assistentiehond, en ik zijn in februari 2023 in opleiding gegaan bij Bultersmekke assistancedogs. Bij die organisatie leid je samen met een professionele hondentrainer de hond op tot assistentiehond en doe je ook examen als een team, anders dan bijvoorbeeld bij KNGF of Hulphond Nederland waar je een "kant en klare" hond krijgt. Op deze manier heb ik nu een geleidehond die naar mijn behoefte is opgeleid. En van een ras dat ik zelf kon kiezen en dat het beste bij mij past (Curly coated retriever). Max heeft het Basisexamen voor assistentiehond met 1 keer goed/uitmuntend en de rest alleen maar uitmuntend gehaald en wij zijn nu bezig met de specialisatie voor assistentiehond voor iemand met P.T.S.S.
Wij stellen doelen om naar toe te trainen, bijvoorbeeld om een dag samen met Max en mijn oudste zoon Luuk naar de F1 te gaan in Zandvoort. Dit is gelukt: hij heeft fantastisch zijn werk gedaan, hij heeft gezorgd dat ik kon genieten van de wagens op de baan en ik had dit echt niet kunnen doen zonder hem. Hij hield de mensen op een afstand, gaf mij rust, gaf bij mij aan wanneer het voor mij te druk werd en ik naar een rustiger plekje in de duinen moest en zo kan ik wel doorgaan.
Wat doet Max mijn geleidehond voor mij? Als eerste zorgt hij voor vrijheid, hij zorgt dat ik alleen naar buiten kan en ik niet afhankelijk ben van anderen om ergens heen te gaan. Hij geeft aan mij aan wanneer de spanning te hoog wordt als ik ergens ben, en als ik niet luister, gaat hij "zeuren" tot ik luister. En dan gaat hij zorgen dat mijn spanning omlaaggaat, bijvoorbeeld door aan te geven dat we weg moeten gaan als ik bij iemand op bezoek ben. Ook haalt Max mij uit herbelevingen en dissociaties, een voorbeeld hiervan is dat het geregeld gebeurt dat ik een herbeleving krijg onder de douche. Hij maakt dan de douchedeur open en haalt mij uit de herbeleving door mij aan te stoten met zijn snuit. Max kan ook spanning bij mij weghalen; dat kan spierspanning zijn in mijn benen of rug (door stress bij mij) maar hij kan ook spanning uit mijn hoofd halen als ik zwaar overprikkeld ben of als ik een paniekaanval heb. Dan zorgt hij dat ik rustig word door “mijn adem” over te nemen, hij gaat dan op mijn borst liggen en hij gaat langzaam en hard ademhalen, waardoor ik deze overneem en zo mijn ademhaling zakt. Samen met de geborgenheid die hij mij op dat moment geeft, zorgt hij ervoor dat de paniekaanval weggaat.
Ook in de nacht zorgt hij voor mij: Max maakt mij wakker bij een nachtmerrie, ligt tegen mij aan als ik heel veel spanning heb. Dit geeft niet alleen mij een betere nachtrust maar ook mijn vrouw die mij niet meer hoeft wakker te maken. Max zorgt er ook voor dat de donkere dagen en weken minder donker zijn. Hij is er voor mij als ik mij slecht voel, depressief voel als mijn P.T.S.S. weer heel erg op speelt. Hij weet wat ik voel en probeert mij de ene keer op te vrolijken door zijn speeltje te brengen waardoor ik met hem moet spelen, en de andere keer door op mijn benen te gaan liggen om de spanning weg te halen of gewoon bij me te zijn en op mij te letten.
Eigenlijk doet mijn assistentiehond nog veel meer voor mij, en wat hij voor mij betekent is met een pen niet te beschrijven. Daarom ben ik het Sociaal fonds Justitie en Veiligheid ook erg dankbaar voor de vijfduizend euro die zij mij geschonken hebben en hopelijk willen zij het bij mijn volgende assistentiehond weer doen.